Afbeelding: voorbeeld elektronische monitoring

De combi-wasser die in gebruik is bij de (intensieve) veehouderij krijgt nog steeds veel kritiek te verduren. De laatste tijd vooral met betrekking tot het geurverwijderingsrendement. In mijn vorige blog schreef ik hier al over. Onlangs is daarover nog een rapport naar buiten gekomen van de commissie Biesheuvel. Één van de rode draden in de aangehaalde rapporten is de omgang van de veehouder met de (combi)luchtwasser. Hierna enkele fragmenten uit de aangehaalde rapporten.

De combi wasser die in gebruik is bij de (intensieve) veehouderij krijgt de laatste tijd veel kritiek te verduren. Dit is vooral gebaseerd op de ammoniak- en geurverwijderingsrendementen die niet altijd worden behaald. Waarin moeten wij de oorzaak hiervan zoeken? Zijn de tijdens het bemeten van de combi wasser behaalde rendementen gebaseerd op te ideale omstandigheden? Zijn de “cowboys” op de luchtwasser markt hier de schuldigen van? Beschikken de agrarische ondernemers over de benodigde kennis over de werking en het onderhoudsregime van de combi wasser? Valt de bedrijfsadviseurs nog iets te verwijten? Deze vragen komen in onderstaand blog aan bod!